Κυριακή 2 Μαρτίου 2008

Μάθε παιδί μου γράμματα


Αυτά τα παιδάκια ξύπνησαν πρωί πρωί για να πάνε στο σχολείο, ετοιμαστήκαν και πάνε να πάρουν το μεταφορικό μέσο που θα τους πάει στον προορισμό τους. Δηλ. ότι κάνουνε τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας τους με την μονή διαφορά ότι δεν επιβιβάζονται σε ένα αστικό λεωφορείο ή σε ένα πούλμαν που θα τους μεταφέρει στο σχολείο τους αλλά σε ένα όχημα που για την ακρίβεια γλιστράει πάνω στον πάγο μιας και για τα συγκεκριμένα παιδιά είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσουνε στον προορισμό τους απο τον οποίο τους χωρίζουνε 3 χιλιόμετρα παγωμένης λίμνης . Αυτό το μέρος βρίσκετε στα σύνορα Αμερικής με Καναδά και απαριθμεί γύρω στους 200 κατοίκους
Παρατηρώντας αυτήν την φωτογραφία όμως μου γεννήθηκε μια απορία που συνοδεύετε με μια αίσθηση πικρίας .Εμείς που θέλουμε να συγκαταλεγόμαστε στις ανεπτυγμένες χώρες πόσες φορές έχουμε ακούσει στην τηλεόραση για παιδιά που βρίσκονται σε ορεινά χωριά και πρέπει να πάνε στο σχολείο και να διανύσουν πολλά χιλιόμετρα μέσα από χωράφια, λάσπες, βράχια κ.α. Αλλά δυστυχώς υπάρχουν και άλλα παρόμοια παραδείγματα, όπως λ.χ. ότι κατέληξε κάποιος επειδή δεν υπήρχε ή δεν έφτασε εγκαιρώς το ασθενοφόρο για να παραλάβει τον άτυχο ασθενή.
Ως πότε !!Πρέπει οι αρμόδιοι να καταλάβουν ότι δεν κρίνονται από το ποιος θα κάνει τις καλύτερες δεξιώσεις ή την καλύτερη παρουσίαση στα παράθυρα των δελτίων, αλλά από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τον πολίτη έμπρακτα και όχι στα λόγια

Δεν υπάρχουν σχόλια: