Oι επιστήμονες δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη επανάσταση. Θα αρκούν μερικά δευτερόλεπτα για να έχει κανείς μια ταινία στην οθόνη του υπολογιστή του και το ίδιο χρονικό διάστημα για να στείλει ολόκληρη τη δισκογραφία των Rolling Stones από τη Βρετανία στην Ιαπωνία. Θα γίνει επίσης πραγματικότητα η μεταφορά ολογραμμάτων, δηλαδή τρισδιάστατων «ζωντανών» εικόνων. «Οι μελλοντικές γενιές θα έχουν την ικανότητα να συνεργάζονται και να επικοινωνούν με τρόπους που οι παλαιότεροι σαν κι εμένα δεν μπορούν καν να φανταστούν», λέει ο Ντέιβιντ Μπρίτον, καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης και ένας από τους βασικούς συντελεστές του Δικτύου. Η επανάσταση στο Διαδίκτυο έρχεται από εκεί που άρχισε το 1989 ο «εκδημοκρατισμός» του: το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων (Cern). Η ισχύς του Δικτύου θα γίνει εμφανής το ερχόμενο καλοκαίρι, όταν στο Cern θα έχει ολοκληρωθεί η ημέρα του «κόκκινου κουμπιού», η στιγμή δηλαδή που επιστήμονες του Κέντρου θα θέσουν σε λειτουργία τον μεγαλύτερο επιταχυντή σωματιδίων του κόσμου προκειμένου να εξηγήσουν την καταγωγή του σύμπαντος. Την ίδια ώρα θα τεθεί σε λειτουργία το Δίκτυο για να αποθηκεύσει τα δεδομένα του πειράματος.
Ο επιταχυντής
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, λίγο έξω από τη Γενεύη, άρχισε τον σχεδιασμό του Δικτύου πριν από επτά χρόνια, όταν οι ερευνητές αντιλήφθηκαν ότι ο επιταχυντής θα έδινε κάθε χρόνο έναν όγκο δεδομένων που θα χρειαζόταν 56 εκατομμύρια ψηφιακούς δίσκους για να αποθηκευτεί. Το 1989, στο Cern, ο Τιμ Μπέρνερς Λι εφηύρε τον παγκόσμιο ιστό, το γνωστό www, αλλά η δημιουργία του δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους συναδέλφους του, καθώς ο όγκος δεδομένων έκανε υπαρκτό τον κίνδυνο κατάρρευσης του Διαδικτύου. Και αυτό γιατί το Διαδίκτυο λειτουργεί με καλώδια τα οποία είχαν σχεδιαστεί αρχικά για τηλεφωνικές κλήσεις. Αντίθετα, το Δίκτυο κατασκευάστηκε με καλώδια οπτικών ινών και σύγχρονα κέντρα διαμεταγωγής. Οι 55.000 σέρβερ που έχουν εγκατασταθεί μέχρι σήμερα αναμένεται να γίνουν 200.000 μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. «Η μόνη λύση για να κάνουμε τη δουλειά μας ήταν ένα δίκτυο τόσο ισχυρό ώστε να μπορεί να στέλνει συγχρόνως τα δεδομένα σε ερευνητικά κέντρα άλλων χωρών», σημειώνει ο Τόνι Ντόιλ, τεχνικός διευθυντής του Δικτύου και προσθέτει: «Με το παραδοσιακό Ίντερνετ είναι αμφίβολο αν θα μας έφτανε το ηλεκτρικό ρεύμα για να πετύχουμε κάτι τέτοιο».
Όλα μας τα αρχεία στον κυβερνοχώρο
ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ αυτού του «παράλληλου» Δικτύου θα μας επιτρέψουν κάποια στιγμή να αποθηκεύουμε όλα τα δεδομένα μας στον κυβερνοχώρο, αντί να γεμίζουμε τον σκληρό δίσκο του προσωπικού μας υπολογιστή, δηλώνει σχετικά με την οικιακή χρήση ο Ίαν Μπερντ, επικεφαλής του σχεδίου. «Αυτή η εξέλιξη θα επιτρέπει την πρόσβαση στα προσωπικά μας αρχεία από οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη», αναφέρει. Οι υπολογιστές που θα είναι συνδεδεμένοι στο Δίκτυο θα μπορούν επίσης να μεταφέρουν δεδομένα με αστρονομικές ταχύτητες. Είναι απίθανο να φτάσει άμεσα το Δίκτυο στα σπίτια μας, αλλά την ημέρα που θα γίνει αυτό, οι τρεις ώρες που χρειάζεται μια ταινία για να κατέβει στον υπολογιστή μας θα μειωθούν στα πέντε δευτερόλεπτα. Σημαντική θα είναι και η συμβολή του στην ιατρική: για να συγκριθούν τα 140 πειραματικά σκευάσματα για τη μαλάρια θα έπρεπε ένας υπολογιστής να είναι συνδεδεμένος 420 ολόκληρα χρόνια στο Διαδίκτυο. Όπως λέει ο Τόνι Ντόιλ: «Σχέδια όπως το Δίκτυο θα φέρουν πολύ μεγάλες αλλαγές τόσο στην κοινωνία όσο και την επιστήμη».
Φυσικα περισσοτερες πληροφοριες μπορειτε να βρειτε εδώ
Πηγή : www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080407&nid=8104468&sn=&spid=877
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου